Zaterdag 24 mei tafeltennistoernooi Zwijndrecht, OZK.
Voor mijn gevoel alweer een tijdje geleden. Deelnemers: Yannick, Peter v D, Ab, Rob, Arie en Ruth. Ronald en Nico moesten afzeggen vanwege een blessure. Wat ik me er verder nog van herinner is: het was vooral gezellig. Verschillende clubgenoten waren best hoog ingedeeld. Jammer genoeg waren de meesten gauw uitgeslagen na de poulefase. Behalve het enige vrouwelijke tafeltennis lid van de club, zij wist nog een tweede plaats te behalen in haar klasse. Ter afsluiting van dit toernooitje hebben we gezellig met z’n allen in Alblasserdam gegeten.
Zondag 22 juni tafeltennistoernooi Amstelveen.
Met tropische warmte in het vooruitzicht trokken we met frisse moed naar Amstelveen. De zaal was al om 8.30 open. Stipt op dat tijdstip stonden Rien, Nathan en Rob al klaar om zich lekker warm te spelen.
Yannick hoefde zich niet warm te spelen, want hij speelde op de warmste plek van de zaal. Als je stilstond, droop het zweet al van je voorhoofd. Tijdens één van zijn laatste wedstrijden hadden hij en zijn tegenstander zulke klamme handen gekregen dat ze die met geen mogelijkheid meer droog kregen. Zijn eerste wedstrijd was tegen een materiaalspeler. Deze partij werd in drieën gewonnen. Daarna had hij het geluk om tegen nóg een materiaalspeler te spelen. Twee van de vijf partijen kon hij in zijn zak steken. Helaas was dit niet voldoende om door te gaan naar de volgende ronde.
Rien dacht: ‘Vandaag speel ik weer eens met een ánder batje.’ En dat bleek voor hem een goede beslissing. De eerste wedstrijd won hij knap van de hoogst geplaatste tegenstander. Rien ervaarde veel controle met zijn batje. In nog twee partijen, beide in vijf games, deelde hij met zijn noppen flinke klappen uit. En trok ook daar aan het langst eind. In de kwartfinale moest Rien een pas op de plaats maken en zijn tegenstander na vier games feliciteren.
Als enige speler op dit toernooi trotseerde Arie de hitte in een lange broek! Dat was al een prestatie op zich.. Net als Rien en Ruth stond ook Arie onderaan in zijn poule. Toch won hij drie partijen zonder hierbij oververhit te raken. Af en toe kon hij zelfs de rust bewaren en de bal bedachtzaam terugbrengen. Dit alles was niet genoeg om door te gaan naar de kwartfinale.
Nathan heeft de gewoonte om zijn sportschoenen in een plastic tas in zijn sporttas te stoppen. Om na het toernooi wat af te koelen, had hij bedacht slippers mee te nemen in een plastic tas voor bij het douchen. ‘s Ochtends vroeg vertrok hij om twee clubgenoten op te halen. Toen hij bij aankomst zijn sportschoenen wilde pakken, hield hij echter een paar slippers in zijn hand.. Gelukkig liet Nathan zich niet uit het veld slaan. Na een nipte verliespartij, won hij zijn tweede wedstrijd in vijf games. Dit gaf goede moed voor zijn volgende wedstrijden. Na een verhitte strijd wist zijn duo-teamgenoot Rob hem pas in de kwartfinale te stoppen.
Rob had ik al een keer gehoord over nieuwe schoenen; het middelste gedeelte van zijn zolen zaten voor zo’n 20 centimeter los. Het was er nog niet van gekomen om nieuwe te kopen. Voor deze dag juist lekker ventilerend. In zijn eerste wedstrijd was zijn focus nog ver te zoeken. Ook had hij het te warm in zijn gewone t-shirt. Maar nadat hij zijn clubshirt had aangetrokken kon hij stoom afblazen en verdween hij in een hyperfocus. Hij was zelfs zó geconcentreerd dat hij een foutbal met volle overgave afsmashte. Daarna werd de een na de ander door Rob verslagen. Na zijn overwinning op Nathan volgde de halve finale. Deze werd in drie games verloren, met elke keer slechts twee punten verschil.
De poule van Ruth bestond voor de helft uit dames, dus er werden lekker contra partijen gespeeld. De eerste wedstrijd ging weer eens in vijven, maar deze keer werd er gewonnen. De tweede wedstrijd tegen een dame leek heel voorspoedig te gaan. Na twee gewonnen sets kreeg de warmte vat op haar tegenstandster. Zij vond dat de teller harder de stand moest roepen, want ze wist vaak niet wie er moest serveren. Ruth kreeg hierdoor de slappe lach en in de derde set raakte ze van slag. Gelukkig hield ze haar hoofd in de vierde set weer koel en wist ze alsnog de partij te winnen. Ze ging niet door naar de volgende ronde, maar was daarmee wel de beste van de dames uit haar poule.
Jammer genoeg had één speler zich stilletjes afgemeld…hij ging liever zwemmen?!
Rob had zich samen met hem ingeschreven om mee te doen aan de dubbelwedstrijden. Op het toernooi hoorde Rob dat hij aan Wolfgang was gekoppeld. Wolfgang werd vorig jaar al eerste in de dubbel en met Rob bleek hij ook uitstekend te kunnen dubbelen. In de finale troffen ze Arie en Ruth. Na vijf zinderende sets kwamen Rob en Wolfgang als winnaars uit de bus. Na afloop zochten we verkoeling aan het water en genoten we van een lekkere maaltijd bij Loetje. Daarna keerde TTVA met drie bekers terug naar huis.
Opgetekend door Ruth Sloof
