Zaterdag 22 februari, Tafeltennistoernooi bij Trefpunt, Krimpen aan den IJssel.
Rien was er met Peter v. D. als eerst. Rien was nog goed warm van de vorige avond, waar hij met zijn duo-team in Gorkum had opgetreden. Van één speler wist hij te winnen. Hierdoor plaatste hij zich in de D poule. Daar won hij tikkend zijn partijtjes. Het zou er om spannen of hij derde ging worden, maar hij werd het. Dit leek hem zelf ook te verrassen. In zijn poule werd geen halve finale en finale gespeeld, maar ik denk niet dat Rien hierom gaf. Als troost kregen alle derde plaatsen in een poule een gesponsord spel en een puzzel.
In de ochtend ging het Nico voor de wind. Met zijn nieuwe batje versloeg hij zwetend en netjes drie tegenstanders. Hij wist zich knap als enige van TTVA in de B poule te plaatsen! Spannende verdedigende wedstrijden volgden nog. Helaas lukte het hem niet om zich te plaatsen voor de halve finales. Daarom offerde hij zich op om dan maar als fotograaf en teller te fungeren.
Peter zat ’s ochtends in een pittige poule, maar hij trakteerde al zijn tegenstanders op mooie dunne topspin ballen. Arie speelde lekker z’n wedstrijdjes, opende makkelijk de schuifballen, tenminste dat zag er ogenschijnlijk zo uit. Hij kermde elke wedstrijd dat zijn ogen last hadden van de lichte achterwand. Arie en Peter kwamen samen in de dezelfde C poule terecht. Daar wonnen ze beiden van dezelfde tegenstanders! De top twee van die poule was dan ook door hun beiden in beslag genomen. Peter had in de onderlinge wedstrijd tegen Arie zoveel netballen tegen dat hij er bijna moedeloos van werd. Peter kwam na een slopende 3-1 toch nog goed weg en stond dus bovenaan.
Voor het toernooi spande het er nog om of Ruth op tijd weer beter genoeg was om deel te nemen aan het toernooi… Eenmaal in de ochtend op gang gekomen speelde Ruth mooie rally’s en liep ze warempel om de bal heen om met haar forehand de bal af te slaan. Door ook twee partijen te winnen belandde zij in de andere C poule. Met de energie die ze nog had won ze zo haar potjes. Onverwachts bleek zij zich net als Peter en Arie geplaatst te hebben voor de halve finales.
Peter zat er eigenlijk helemaal doorheen, maar nu moest hij ook nog tegen Ruth spelen. Peter verklapte achteraf: ja bij Ruth moest ik het wel hebben van mijn service, want ik kan nu geen contra rally’s aan. En zo was het. In de eerste set na een voorsprong van zo’n 6-1 begon Ruth de service beter onder controle te krijgen en werd het nog 7-7 maar dat was het dan ook. De tweede set werd nog 11-8, maar de derde set was een makkie voor Peter.
Doordat Arie in de halve finale tegen Nathalie M. had verloren, kwam hij uit tegen Ruth. Of Arie niet op de bank wilde slapen of dat hij gewoonweg te sloom was geworden na zoveel (12!) wedstrijden te hebben gespeeld?! Ruth had met 3-1 gewonnen…
Peter was wel enigszins nerveus om weer tegen een vrouw te gaan spelen. En dan ook nog in de C poule finale. Daarnaast had een hele dag wedstrijden spelen ook zo zijn tol geëist, want ondertussen ging hij gebukt onder allerlei fysieke klachten. Toch zette hij alles op alles om te winnen. Het net was hem deze keer goed gezind. En dat alles resulteerde dat Peter van Dijk eerste werd in poule C! Peter vindt het altijd heel erg leuk als er een verslagje komt. Dus Peter, tadaaa!
Alles bij elkaar was het een gezellige sportieve dag, met als resultaat Rien derde v poule D. Ruth derde van poule C en Peter de absolute winnaar van diezelfde poule.
Tekst: Ruth Sloof
Foto’s: Nico Barten
